Inspiracją do spektaklu były historie ludzi, którzy opuścili dom i zaczęli podążać za swoimi marzeniami. Część z tych marzeń spełniła się, a część została porzucona. Niektóre marzenia się zmieniły, a niektóre nadal są tylko marzeniami. Performerzy są zawieszeni w hipotetycznej, surrealistycznej przestrzeni, w której personifikują się różne historie. Relacje między nimi zmieniają się, podobnie jak historie, które przedstawiają. To opowieści o poszukiwaniu i odpuszczaniu. O wyjazdach i powrotach. O strachu i przezwyciężeniu go. O zależności i niezależności. To opowieści o samotności i tęsknocie. Każda podróż ma jednak swój własny cel, swoją własną drogę, swój początek i swój własny koniec i podobnie jak te historie - każda podróż jest indywidualna i ambiwalentna. Ale czym jest właściwie podróż? Czy to tylko fizyczne przemieszczanie się z miejsca na miejsce, czy może jest to stan naszej duszy? Czy performerzy tylko personifikują cudze historie, czy może jednocześnie przeżywają własne, indywidualne podróże? Czy wyruszycie z nami w tę podróż? A może jesteście już w jakiejś podróży?